Film "En la ciudad" zainteresował mnie ze względu na osobę reżysera. Gaya wspominam dobrze jako twórcę uroczej i bezpretensjonalnej opowieści o dojrzewaniu pt.: "Krámpack". Do pewnego stopnia nowy film reżysera przypomina poprzedni. Znów opowiada o zawirowaniach uczuciowych, odkrywaniu własnych pragnień oraz o emocjonalnych kompromisach. Jednak oglądając, "En la ciudad" najsilniej kojarzy mi się z filmami kręconymi przez duet Yolanda García Serrano i Juan Luis Iborra. Jednak w porównaniu chociażby z "Km. 0" film Gaya jest mniej kiczowaty, mniej żywiołowy, bardziej "na serio". Jednak w zasadzie nie mówi wiele. Pokazuje kilka par i ich komplikacje emocjonalne, dążenia do miłosnego spełnienia i rozczarowania kolejnymi związkami. Pokazuje, lecz nie wyciąga z tego wniosków.
Choć lubię takie filmy, ale nie zachwycam się nimi. W zasadzie są one do jednorazowego obejrzenia. Za drugim razem byłby już po prostu nudny.